We zijn op zaterdag 01/06/19 vertrokken naar Cuxhaven. We logeerden in een deelgemeente van Cuxhaven op 18 km van de haven nl. Otterndorf, een rustig oud dorpje aan de rivier Medem. We hadden een goed hotel (Hotel am Medemufer https://www.hotel-am-medemufer.de/hotel-am-medemufer.html) Dit was op wandelafstand van de Elbe, waar de Medem via sluizen in de Elbe komt. Er is daar ook een strand/weide met de typische Duitse strandkorven en wat eetgelegenheden. Wie zo een ding wil aanschaffen: ze zijn te koop bij BOL
Op zondag 02/06/19 zijn we dan naar Cuxhaven gereden (op 20 minuten ben je daar) om eens te kijken waar we moesten vertrekken en ook om het stadje te bezoeken. Je kunt online tickets boeken voor Helgoland bij rederij Cassen-Eils (https://www.cassen-eils.de/). Het vertrekpunt is in de Cassen-Eilsstrasse. De ingang is duidelijk aangegeven. Bij de Alte-Liebe is er ook een bureau van Cassen-Eils, maar dat is voor andere bestemmingen. Kostprijs 53€ pp heen en terugreis.
We hebben dan al onze tickets laten registreren en ook parkingtikets gekocht + kosten voor 1 koffer en haventaxen voor alles samen 20€ Dan moesten we enkel ’s anderdaags aan boord gaan. Gemakkelijk.
Daarna hebben we nog langs de dijken naar de Kugelbake gewandeld, waar je mits betaling op het zandstrand kan. Zolang je op de dijk blijft is het gratis. Er zijn daar ook eet- en drinkgelegenheden. De rest van de dag nog wat de toerist uitgehangen want het was mooi en warm weer.
Op maandag 02/06/19 zijn we dan om 10u15 vertrokken naar Helgoland. Het weer was voortreffelijk want we zijn de ganse tijd aan dek gebleven (kies niet dek 4, want daar alleen mag gerookt worden, de andere zijn rookvrij).
Tot onze verbazing kwamen we daar te weten dat Helgoland taxfree is, dus ook aan boord kon je de typische luchthavendingen kopen (drank, tabak, parfum).
Eten en drinken is overal verkrijgbaar. De overtocht duurt 2,5u en er is helaas niet zoveel te zien onderweg.
Bij aankomst in Helgoland kan je quasi direct je koffer(s) nemen, deze worden direct aan wal gebracht en uitgeladen, geen douane gedoe. Daar we niet wisten waar naar toe zijn we maar de stroom mensen gevolgd.
We hadden een kamer geboekt maar we wisten niet waar het hotel was en net voor we het bewoonde gedeelte bereikten zagen we een grondplan. Het adres bleek op Uberland te liggen, en we hebben de nogal steile trappen naar boven genomen. Achteraf bleek dit een tevergeefse inspanning te zijn, want de lift was zo’n 300m verder.
De blauwe pijl was het hotel en gele pijl de lift.
Ik had geboekt bij Haus Rooad Weeter (https://www.rooadweeter.de/) en dat bleek een goede keus te zijn qua ligging. De kamer zelf was in orde, zonder meer. De ontbijtzaal was zeer mooi om zitten met een mooi zicht op de haven en her eiland Dune. Je kreeg ook een liftkaart voor vijf beurten (een beurt kost 0,6€). Om naar de Jan van Genten te gaan moest je de maar een 15-tal minuutjes wandelen (geen hellingen). Je moest enkel de pijltjes Klippenrandweg volgen voor rolstoelen. Je kan niet missen, gans op het einde van het eiland hoor je eerst de vogels, daarna ruik je ze (ik denk dat ze vis eten) en dan zie je ze.
Bij aankomst was het wat grijs weer en heb ik al de vogels gefotografeerd, maar tegen de avond brak de hemel open en hebben we direct de “ondergaande zon-shoot” gedaan. Voor dinsdagmorgen was er ook een wolkenloze hemel voorspeld en hebben we de “zonsopgang-shoot” gedaan. Voor 8u waren we terug en zijn we na het ontbijt direct vertrokken naar Dune voor de zeehonden. Daarvoor neem je de lift (start vanaf 8u tot 23u) en ga rechtdoor naar de “landungsbrucke” (5 minuten).
Op het einde van het lange gebouw kan je tickets kopen voor Dune (5€). De veerboot vertrekt om het half uur.
Daar we de eerste boot hadden waren er maar een viertal mensen met camera aan boord. Eens op Dune ga ja langs de kade naar rechts tot je op het strand komt. De zeehondjes liggen hier in de buurt. Je moet 30 meter afstand houden van de dieren, maar toen was er nog geen controle en konden we dus dichter gaan (± 15 meter). Na een halfuur kwamen de opzichters het strand afspannen met koord. We mochten evenwel blijven zitten (4 mensen). Die gaven ook de tip dat er aan de andere kant van het eiland ook zeehonden waren. Je kan gans het eiland rondwandelen (je passeert een landingsstrook voor vliegtuigjes) en de zeehonden waren inderdaad aanwezig. Daar was intussen wel meer volk.
Na een halve dag op Dune doorgebracht te hebben zijn we na de lunch met een bootje rond het eiland gevaren (20€). Je ziet wel dingen die je anders niet kan zien vanaf het eiland of vanaf de grote boot.
Je komt er ook te weten dat de geschiedenis van Helgoland nogal wat ellendig was.
In het kort:
- In 1860 is het geschonken van Engeland aan Duitsland
- Keizer Wilhelm heeft er dan zijn oorlogshaven van gemaakt om wat later op de Engelsen te schieten (de inwoners moesten vertrekken en plaats maken voor soldaten)
- Na de capitulatie in 1918 moesten de fortificaties volledig ontmanteld worden.
- In 1938 kwam er enen Adolf aan de macht en is van het eiland terug een vesting gemaakt voor de U-boten en andere oorlogsschepen.
- Na het verlies in 1945 is het eiland gebruikt als oefen-doelwit voor Engelse piloten.
- In 1952 hebben de Britten al de onderaardse en bovengrondse fortificaties opgeblazen (de Big Bang); waardoor zowat 1/3 van Oberland verdwenen is. Pas na 1952 mochten de vroegere inwoners terugkeren.
- Het eiland leeft nu vooral van toerisme. Er zijn dan ook massa’s shops met de typische taxfree producten: juwelen, horloges, drank, tabak, parfum.
Op woensdag 05/06 moesten we de boot nemen om 17u (16u ter plaatse zijn) en hebben we nog een wandeling gemaakt langs de kliffen naar het Nordstrand en ook een bezoek gebracht aan het museum (4€), waar je heel wat foto’s van het vroegere eiland kan zien en je kan er ook allerlei boeken kopen.
Tegen 15:30 zijn we naar de haven gegaan en gewacht in het koffiehuis vlak aan het schip tot we aan boord mochten gaan (de koffers zijn door het hotel naar de boot gebracht).
Na 2,5 u varen waren we rond 19:30 in Cuxhaven zijn we direct naar huis gereden. Om 01u30 waren we thuis.
Johan Naeyaert